|
Nieuws vanaf de grens
Nieuws vanaf de grens
Bericht van Beitske Kooistra vanuit Litouwen: (II)
Na een driedaagse tocht ben ik Fryslân weer binnengerold. Een goed moment om terug te blikken op de afgelopen maand. En ik begin met de laatste dagen in Litouwen die, net als mijn eerste week daar, in het teken stonden van deportatie…
Deportatie Nigerianen
In de nacht van 29 op 30 maart is het de Litouwse regering en frontex dan toch gelukt vier Nigerianen het land uit te zetten. Twee van de vier zaten in de groep waar begin februari al een vliegtuig voor besteld was. Die vlucht is op het allerlaatste moment afgeblazen, mogelijk zijn de acties van activisten en mensenrechtenorganisaties, waaronder Sienos Grupė, effectief geweest. Deze keer zijn de mannen niet van tevoren ingelicht. Om 23.00 uur zijn ze uit hun cel gehaald, in een bus gedwongen, naar een militair vliegveld gereden en met een legervliegtuig naar Düsseldorf gevlogen. Daar zijn ze met meer mensen van Afrikaanse nationaliteiten in een speciaal daarvoor bestemd vliegtuig naar Lagos gevlogen.
 We hebben al lange tijd contact met deze mannen. Drie van de vier zaten nog in de asielprocedure. Hen is gezegd dat ze de procedure maar in Nigeria moesten afwachten. Los van het gevaar van persoonlijke vervolging, is Nigeria voor hen zeer onveilig aangezien de onrust de afgelopen maanden enorm is toegenomen vanwege de verkiezingen in februari. Een van de mannen kampte met ernstige medische klachten. Na een online consult door een arts op de 29e, hebben wij nog een ambulance voor hem gebeld, die door agenten in het detentiecentrum niet is toegelaten.
Om mensen te kunnen deporteren is er een reisdocument nodig, dat ondertekent is door een diplomaat van het land van herkomst. En sinds de Nigeriaanse ambassade van Oekraïne naar Litouwen is verhuisd, worden deze documenten ineens wél ondertekend.
Noodoproep uit het bos
Op 16 maart krijgen we een appje van een groep van negen Indiase mannen die in het bos bivakkeren. Hasan en ik zijn op dat moment in de basis en pakken meteen droge kleding, eten en andere noodgoederen in. We plannen de rit zo dat we vlak na zonsondergang bij het bos aankomen, zodat we zo ongezien mogelijk de groep kunnen bereiken. We parkeren de focus bij een verlaten huis (uit het zicht vanaf de weg) en lopen zwaar bepakt het bos in. Op dat moment verlichten koplampen van een auto ineens het bos, we duiken op de grond en gelukkig rijdt de auto door. Het was duidelijk een jeep van de grenswachten. Zodra ze ons zien weten ze dat er een groep in het bos is, dat willen wij koste wat kost voorkomen. Er volgen nog twee jeeps en als we aankomen bij de locatie die de groep ons doorstuurde wordt duidelijk dat de grenswachten hen eerder hebben gevonden dan wij. We laten de backpacks daar achter voor het geval een paar van hen hebben weten te ontsnappen en alsnog de noodgoederen kunnen benutten. Terug bij de auto een leuke verassing: ‘iemand’ heeft de voorbanden leeg laten lopen. Thanks!
Wanneer we de spullen twee dagen later ophalen vinden we de tassen onaangeroerd terug. Vlakbij vinden we een aantal natte sokken, een halfvolle zak gepofte kikkererwten uit India(!) en een tot poncho gemaakte vuilniszak. We hebben de groep telefonisch niet meer kunnen bereiken, we zien dat ze onze berichten ontvangen maar niet lezen. Dat is vaak een teken dat ze zijn vastgezet en hun telefoons zijn ingenomen.
Lees het volledige verslag: Nieuws vanaf de grens II
Nalezen van het eerste verslag: Nieuws vanaf de grens I
|
